W upadłości konsumenckiej często najistotniejszym składnikiem masy upadłości, który podlega likwidacji jest nieruchomość. Zaspokaja ona zwykle potrzeby mieszkaniowe upadłego. Jak wynika z treści art. 313 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (dalej jako: PrUp), sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Nabywca składników masy upadłości nie odpowiada za zobowiązania podatkowe upadłego, także powstałe po ogłoszeniu upadłości. Tym samym w miejsce prawa, najczęściej ujawnionego przez wpis do księgi wieczystej, które wygasło zabezpieczony wierzyciel uzyskuje prawo do zaspokojenia wartości tego prawa z sumy uzyskanej w trakcie sprzedaży tejże nieruchomości. Stanowi to często powód, dla którego inwestorzy decydują się na nabycie aktywów w upadłości.
Po sprzedaży nieruchomości, którą zwykle jest mieszkanie bądź dom, upadły musi podjąć trudną decyzją życiową w celu zabezpieczenia się przed zagrożeniem bezdomności. Staje wówczas przed dylematem wynajmowania mieszkania bądź zamieszkania wraz z rodziną. Druga możliwość na pewno pomoże mu w przywróceniu właściwej kondycji finansowej oraz w prawidłowym wykonaniu planu spłaty. Nie jest jednak pozbawiona wad. Potrzeby mieszkaniowe upadłego i ich zaspokojenie zostały jednak uregulowane w przepisach PrUp. Art. 342a ust. 1 PrUp, reguluje sytuację, kiedy w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny. Dotyczy to jednak wyłącznie upadłego będącego osobą fizyczną. Wówczas konieczne jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych upadłego i osób pozostających na jego utrzymaniu. Dokonuje się tego z sumy uzyskanej z jego sprzedaży. Wydziela się upadłemu kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego w tej samej lub sąsiedniej miejscowości za okres od dwunastu do dwudziestu czterech miesięcy.
Zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych upadłego poprzez wydzielenie na ten cel kwoty nie stanowi reguły w postępowaniu upadłościowym. Truizmem jest stwierdzenie, że przytoczony wyżej art. 342a ust 1 PrUp znajdzie zastosowanie, gdy w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny. Przepis ten nie będzie zatem stosowany, kiedy upadły wynajmował mieszkanie. Podobnie w przypadku korzystania z mieszkania poprzez ustanowioną służebność osobistą. Przepis ten nie dotyczy również lokatorskiego spółdzielczego prawa do lokalu. Dodatkowo, upadły musi w chwili ogłoszenia upadłości mieszkać w danym lokalu bądź domu. Nie może jednak posiadać prawa do zamieszkiwania w innym lokalu. Potrzeby mieszkaniowe upadłego są bowiem wówczas zaspokojone, a tym samym odpada kolejna przesłanka.
Masz dodatkowe pytania dotyczące problematyki postępowania upadłościowego? A może potrzebujesz wsparcia na etapie sporządzania wniosku o ogłoszenie upadłości? Nasz zespół ekspertów jest gotów pomóc Ci i zapewnić profesjonalną obsługę prawną również w tym zakresie.
Nie czekaj dłużej – skorzystaj z naszych usług.
W razie dalszych pytań, zapraszamy do kontaktu tel: 600 838 883
dr Rafał Chybiński
Realizacja: Proformat
