Przymusowa restrukturyzacja banku

Przymusowa restrukturyzacja - początek instytucji

Przymusowa restrukturyzacja jest poniekąd efektem wydarzeń związanych z dniem 15 września 2008 roku. Dzień ten uznaje się aktualnie za pewną symboliczną datę rozpoczynającą nowy okres w postrzeganiu banków. Dotyczy to przede wszystkim spojrzenia pod kątem bezpieczeństwa ich funkcjonowania. Z instytucji posiadających ogromne zaufanie społeczne przekształciły się w kruche, przeciążone ryzykiem podmioty gospodarcze. Nie da się ukryć, że ogłoszenie upadłości Lehman Brothers do dziś stanowi swoistą przestrogę dla rządów właściwie wszystkich państw na świecie. To one aktualnie usilnie starają się swoimi działaniami instytucjonalnymi zburzyć zdezaktualizowaną już doktrynę too big to fail. Jednym z jej efektów jest właśnie wprowadzenie do porządku prawnego przymusowej restrukturyzacji.

Przymusowa restrukturyzacja - czym jest?

Przymusowa restrukturyzacja stanowi rodzaj restrukturyzacji działalności zagrożonego upadłością banku. Przyczyną podjęcia tych działań jest brak samodzielnej zdolności do prowadzenia dalszej działalności. Ponadto dotyczy sytuacji, w której ewentualna upadłość mogłaby poważnie zagrażać klientom oraz gospodarce. W przymusowej restrukturyzacji dotychczasowi właściciele banku tracą na rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego swoje prawa. Dodatkowo muszą ponieść ciężar strat powstałych w banku. Natomiast oddłużona oraz istotna dla klientów oraz gospodarki część banku kontynuuje działalność. Pozostała z kolei podlega likwidacji.

Przymusowa restrukturyzacja - procedura wszczęcia

Zgodnie z treścią art. 101 ust. 7 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (dalej odpowiednio „ustawa o BFG”), Bankowy Fundusz Gwarancyjny wydaje decyzję o wszczęciu wobec banku przymusowej restrukturyzacji w przypadku łącznego spełnienia określonych w ustawie warunków. Pierwszym z nich będzie pojawienie się w banku stanu zagrożenia upadłością. Pojęcie to jest autonomiczną przesłanką wykorzystywaną na gruncie ustawy o BFG. Drugim z kolei będzie brak przesłanek wskazujących, że działania wobec banku pozwolą we właściwym czasie usunąć zagrożenie upadłością. Ostatnim warunkiem jest wymóg, iż działania wobec banku są konieczne w interesie publicznym. Celem ustalenia znaczenia tego warunku ustawodawca odsyła nas do treści art. 101 ust. 10 ustawy o BFG.

Przymusowa restrukturyzacja - skuteczna pomoc - Wrocław

Masz dodatkowe pytania dotyczące problematyki przymusowej restrukturyzacji oraz postępowania upadłościowego? A może potrzebujesz wsparcia w związku z wszczęta przymusową restrukturyzacją banku, który udzielił Ci kredytu? Nasz zespół ekspertów jest gotów pomóc Ci i zapewnić profesjonalną obsługę prawną również w tym zakresie. 

Nie czekaj dłużej - skorzystaj z naszych usług. 

W razie dalszych pytań, zapraszamy do kontaktu tel: 600 838 883

dr Rafał Chybiński

Upadłość konsumencka - o czym warto pamiętać?

Wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej

Upadłość konsumencka - jaki wniosek należy złożyć? Ogłoszenie upadłości konsumenckiej musi spełniać nie tylko ogólne wymagania dla pism procesowych określone w treści art. 130 ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (dalej jako: kpc), ale również te, uregulowane w przepisach ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (dalej jako: p.u.). Wymogi wniosku o ogłoszenie upadłości zostały ustanowione w treści art. 491(2) ust. 4 p.u.

Trzeba zastrzec, iż ustawodawca dokonał rozróżnienia zakresu wymogów, w zależności od tego, czy wnioskodawcą jest dłużnik czy wierzyciel. Dlaczego? Ponieważ zgodnie z treścią art. 491(2) ust. 5 p.u. jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości zgłasza wierzyciel, przepisów ust. 4 pkt 2 i 4-11 nie stosuje się.  W praktyce oznacza to, że wierzyciel nie musi wskazywać we wniosku, m.in. miejsc, w których znajduje się majątek dłużnika. Aktualnego wykazu majątku z szacunkową wyceną jego składników, jak również informacji na temat aktualnej sytuacji majątkowej oraz rodzinnej dłużnika. 

Wymogi formalne wniosku - upadłość konsumencka

Do 31 listopada 2021 roku wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej składało się na urzędowym formularzu. Zawierał on odpowiednie rubryki celem wprowadzenia wszelkich danych przez wnioskodawcę. Od 1 grudnia 2021 r. zmianie uległa treść art. 491(2) ust. 3 p.u. regulująca wymóg złożenia wniosku na formularzu. Należy tym samym podkreślić, iż wraz z wejściem w życie ustawy o Krajowym Rejestrze Zadłużonych, pisma procesowe, dokumenty wnosi się wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Obsługującego postępowanie sądowe z wykorzystaniem udostępnianych w tym systemie formularzy (art. 216a ust. 1 p.u.), chyba że podmiot uprawniony do złożenia wniosku zalicza się do grona osób wyłączonych od obowiązku składania pism procesowych, dokumentów w postaci elektronicznej.

Warto zauważyć, że z treści aktualnie obowiązującego art. 491(2) ust. 3 p.u. wynika, że do wniosku o ogłoszenie upadłości i innych pism procesowych, dokumentów składanych przez dłużnika stosuje się odpowiednio przepis. Art. 216aa p.u., a tym samym dłużnicy mogą składać pisma procesowe oraz dokumenty z pominięciem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe, tj. na urzędowym formularzu. Dłużnicy mogą również wnosić wnioski lub składać oświadczenia i dokumenty w biurze podawczym każdego sądu rejonowego. Przekazując ustnie treść wniosku lub oświadczenia pracownikowi biura podawczego oraz składając dokumenty sporządzone w postaci papierowej (art. 216aa ust. 2 p.u.). 

Skutki wniesienia wniosku bez użycia formularza

Warto mieć na względzie, iż formularz wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej jest traktowane jako urzędowy formularz. Mowa o tym w art. 130(1) kpc. Oznacza to, że jeśli wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej nie zostanie wniesiony na takim formularzu - wówczas przewodniczący wzywa stronę do jego poprawienia. Ewentualnie uzupełnienia w terminie tygodniowym, przesyłając złożony wniosek. Wezwanie powinno zawierać informacje o wszystkich brakach pisma, jak również pouczenie, iż w razie bezskutecznego upływu terminu lub ponownego złożenia pisma dotkniętego brakami przewodniczący zarządza zwrot pisma. Należy jednak pamiętać, że zwrot wniosku nie rodzi żadnych negatywnych skutków dla dłużnika, ponieważ może on w każdym czasie złożyć ponownie wniosek. Warto jednak zwrócić uwagę, iż sytuacja wierzyciela składającego wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej wygląda odmiennie od tej opisanej powyżej. Ewentualny zwrot wniosku może bowiem skutkować utratą przez niego legitymacji do złożenia wniosku, a to za sprawą upływu terminu określonego w treści art. 8 oraz 9 p.u. 

Upadłość konsumencka - Kiedy wniosek może złożyć wierzyciel?

Zgodnie z treścią art. 8 p.u. wierzyciel będzie mógł złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej wobec osoby fizycznej, która była przedsiębiorcą i zaprzestała prowadzenia  działalności gospodarczej, jeżeli od dnia wykreślenia z właściwego rejestru nie upłynął rok. Normę tę stosuje się w sposób odpowiedni także do osób, które przestały być wspólnikami osobowych spółek handlowych. Ponadto, na co wskazuje art. 9 p.u., wierzyciel może złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej wobec osoby fizycznej, która faktycznie prowadziła działalność gospodarczą, nawet jeśli nie dopełniła obowiązku jej zgłoszenia we właściwym rejestrze, pod warunkiem, że od dnia zaprzestania prowadzenia działalności nie upłynął rok. Wówczas przepisy art. 13, art. 22a, art. 32 ust. 5, art. 36-40 i art. 43 p.u. stosuje się odpowiednio.

Upadłość konsumencka Wrocław - natychmiastowa pomoc

Jeśli masz pytania dotyczące upadłości konsumenckiej lub potrzebujesz innej pomocy w tym zakresie, skontaktuj się z nami już teraz. Nasz zespół ekspertów jest gotów pomóc Ci i zapewnić profesjonalne wsparcie na każdym etapie postępowania upadłościowego. 

Nie czekaj dłużej - skorzystaj z naszych usług. 

W razie dalszych pytań, zapraszamy do kontaktu tel: 600 838 883

dr Rafał Chybiński