Przebieg upadłości konsumenckiej

Uwagi wstępne - przebieg upadłości konsumenckiej

Upadłość konsumencka, podobnie jak każde inne postępowanie, posiada swój wystandaryzowany harmonogram. Jego przebieg ściśle regulują nie tylko przepisy ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (dalej jako: p.u.). Istotną rolę odgrywają także regulacje ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (dalej jako: KPC). Oczywiście należy podkreślić, że przebieg upadłości konsumenckiej może różnić się w pewnym zakresie od standardowego postępowania upadłościowego. Dotyczy to zarówno sposobu wykonania poszczególnych czynności, jak również wiążących terminów.

Czynności w upadłości konsumenckiej

Należy podkreślić, że kluczowe czynności związane z przebiegiem upadłości konsumenckiej na początkowych etapach wykonuje syndyk. W związku z tym, dla zwiększenia czytelności, można je skatalogować w trzech zasadniczych grupach. Pierwsza grupa obejmuje czynności związane z obowiązkami informacyjnymi. Przykładowo można zaliczyć do nich przedłożenie aktualnej polisy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej. Czynności informacyjne to również udzielanie informacji wierzycielom oraz organom egzekucyjnym o upadłości. Z kolei, gdy mówimy o przebiegu upadłości konsumenckiej na zasadach ogólnych, także przedstawienie sprawozdań. Do pozostałych grup należą działania dotyczące sporządzania listy wierzytelności oraz związane z likwidacją majątku. Jak rownież ustalenie planu podziału wraz ze wszelkimi czynnościami z nim związanych.

Standardowy przebieg upadłości konsumenckiej

Zgodnie z dotychczas obowiązującymi przepisami, przebieg upadłości konsumenckiej mógł doprowadzić do dwóch odmiennych rozwiązań. Po pierwsze prowadzenie postępowania mogło mieć charakter likwidacyjny. Z kolei drugie rozwiązanie sprowadzało się do zawarcia układu z wierzycielami. Kształt dwóch rodzajów przebiegu upadłości konsumenckiej regulują odrębne przepisy. Jedynie w ograniczonym zakresie zastosowanie znajdowały przepisy o postępowaniu upadłościowym, o których mowa w art. 491(2) p.u.

Dwie instytucje - nowy przebieg upadłości konsumenckiej?

W wyniku nowelizacji prawa upadłościowego dokonały się zasadnicze zmiany kierunku konsumenckiego postępowania upadłościowego. Pierwsza instytucja skraca przebieg upadłości konsumenckiej i sprowadza ją do zatwierdzenia warunków sprzedaży składników majątku. Uregulowano ją w art. 56a-56h p.u. Ustawodawca wśród składników majątku wymienia tu przedsiębiorstwo dłużnika lub jego zorganizowaną część. Wskazuje także na składniki majątkowe stanowiące znaczną część przedsiębiorstwa. Druga z instytucji dotyczy zawarcia układu na zgromadzeniu wierzycieli. Zawarta została w tytule VI części III prawa upadłościowego (art. 491(25)-491(38) p.u.).

Upadłość konsumencka - skuteczna pomoc - Wrocław

Obie instytucje zostaną szczegółowo przedstawione w następnych wpisach. Jeśli już teraz jesteś zainteresowany pozyskaniem niezbędnych informacji na ich temat, to nasz zespół ekspertów jest gotów pomóc Ci i zapewnić profesjonalne wsparcie na każdym etapie postępowania upadłościowego.

Nie czekaj dłużej - skorzystaj z naszych usług.

W razie dalszych pytań, zapraszamy do kontaktu tel: 600 838 883

dr Rafał Chybiński

Kredyt frankowy a upadłość konsumencka

Co powinieneś powiedzieć - kredyt frankowy a upadłość konsumencka

Wiele osób w Polsce zaciągnęło kredyt hipoteczny indeksowany kursem innej waluty niż złoty polski. W większości były to kredyty indeksowane kursem franka szwajcarskiego (kredyt frankowy). Celem wzięcia kredytu był najczęściej plan zakupu mieszkania bądź budowy domu. Niestety na skutek nieoczekiwanych zmian, które zostały dokładnie analizowane w innym wpisie, osoby te nie były w stanie dalej spłacać poszczególnych rat kredytu. W wyniku czego, często decydowały się na ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Jakie wynikają z tego konsekwencje i jakie czynności można podjąć jako upadły?

Co dalej z kredytem frankowym?

Samo ogłoszenie upadłości nie ma wpływu na istnienie wierzytelności wynikającej z umowy kredytu frankowego. Tym samym, w momencie sporządzania listy wierzytelności nie kwestionuje się wysokości zadłużenia względem banku. Sąd powinien to jednak zrobić przy analizowaniu przesłanek do umorzenia zobowiązań bez planu spłaty bądź w trakcie jego ustalania. Wówczas będzie możliwe uwzględnienie ich ważność w świetle orzecznictwa odnoszącego się do ochrony praw konsumentów. Sąd może brać także pod uwagę, czy niewypłacalność wynikała ze zmiany kursu, która czyniła niemożliwym spłatę kredytu frankowego.

Wysokość wierzytelności z kredytu frankowego w upadłości konsumenckiej

Ostatecznie to na syndyku ciąży obowiązek weryfikacji umowy kredytu frankowego. Przede wszystkim badane są poszczególne zapisy umowy pod kątem niedozwolonych klauzul umownych. Pomoże to odpowiedzieć na pytanie, czy istnieją podstawy do podważenia niektórych postanowień kredytu frankowego bądź do stwierdzenia nieważności umowy. W oparciu o te ustalenia syndyk może negocjować ostateczną wysokość wierzytelności. Jeśli jednak nie uda się porozumieć z bankiem, lista wierzytelności będzie podlegała kontroli sądowej.

Plan spłaty a kredyt frankowy

W momencie ustalania planu spłaty sąd powinien uwzględnić wiedzę o bardzo dużej liczbie udzielonych kredytów frankowych. Większość osób, które zaciągnęły tego rodzaju zobowiązanie posiadało status konsumenta. Celem zaciągnięcia kredytu frankowego, jak podkreślono na wstępie, było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Trudno zatem nadawać tym czynnościom charakter inwestycji czy chęci zarobku na różnicach kursowych. Warto przywołać tutaj art. 385(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej jako: KC). Zgodnie z jego treścią postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go. Warunkiem koniecznym jest jednak, by postanowienia te kształtowały jego prawa i obowiązki w sposób rażąco naruszający jego interesy. Dodatkowo istnieje także zastrzeżenie, iż nie może to dotyczyć postanowień określających główne świadczenia stron. Chodzi tutaj, np. o cenę lub wynagrodzenie, jeśli zostały one sformułowane w sposób jednoznaczny.

Czy sąd upadłościowy uwzględnia orzeczenia TSUE w sprawach kredytów frankowych?

Sąd upadłościowy jest sądem państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Tym samym może powołać się wprost na treść orzeczeń TSUE. W oparciu o dokonaną w nich wykładnię, sąd będzie uwzględniał jej wynik w trakcie rozpoznawania sprawy. W większości zgłoszeń wierzytelności z kredytu frankowego nie ma żadnych dowodów, że bank wypełnił wszystkie informacyjne obowiązki względem kredytobiorcy. Chodzi tutaj o poziom wiedzy, który umożliwiłby mu oszacowanie wzrostu zobowiązania na skutek zmian kursu waluty. W oparciu o te ustalenia, sąd będzie dokonywał rozliczeń między upadłym a bankiem. Najczęściej w oparciu o art. 410 § 2 KC. Kredytobiorca zwraca zatem kwotę kapitału (bez żadnych dodatkowych kosztów i odsetek). Bank z kolei wpłacone raty wraz z innymi opłatami i składkami.

Kredyt frankowy - skuteczna pomoc - Wrocław

Jeśli masz pytania dotyczące skutecznego oddłużenia w upadłości konsumenckiej w przypadku zaciągniętego kredytu frankowego lub potrzebujesz dodatkowej pomocy, skontaktuj się z nami już teraz. Nasz zespół ekspertów jest gotów pomóc Ci i zapewnić profesjonalne wsparcie na każdym etapie postępowania upadłościowego.